Heel wat kilometers verder

Na ons mooie verblijf in het "hoge" Noorden zijn we nu ri Coromandel Peninsula verkast. Zelfs met alleen het Noordereiland als reisdoel moeten we keuzes maken. Het  is hier zo ongelooflijk mooi. Zelfs als het regent. De afgelopen twee dagen weer behoorlijk wat wind met regelmatig een bui, dus was het kamperen wat luxer. De holiday parken hebben gemeenschappelijke keukens en dat is dan wel lekker. Vrijdag waren we dwars door Waipoua Forest gereden, met als hoogtepunten de grootste, oudste Kauri-bomen. Die bomen zijn grotendeels gekapt en wat ze nu nog over hebben wordt beschermd. De Kauri-bomen groeien nl heel langzaam en kunnen wel 2000 jr oud worden. Mooi stuk bos, bij de oudste boom stond een Maori- dame met twee toeristen te praten. Wij waren even doorgelopen en ineens vanuit de stilte een melodieus gezang en daarna werd er in het Maori nog wat gezegd.  Indrukwekkend! Later op de parkeerplaats zag ik haar staan en heb gevraagd of dat een gebed was wat ze zong. Een verering van de voorvaderen en voor het behoud vd kauri. daarna gauw op zoek gegaan naar een camping en daar lekker gekookt en onder het genot van een NZ wijntje een spelletje triominos gedaan. 

Gisteren, zaterdag, zijn we van boven Dargaville kilometers gaan vreten tot aan Coromandel. Coromandel Peninsula is een schiereiland, waar vroeger veel goud en zilver werd gedolven. Helaas waren de musea al dicht dus zijn we via de mooie kustroute doorgereden naar Coromandel en daar een camping gezocht. Vanwege het weekend lekker uit eten geweest bij de plaatselijke saloonbar/- restaurant. Wat een verrukkelijke pizza's. Daarna nog even gezellig gezeten, mensen kijken en vervolgens op naar de camping, lekker koesen . 

Vandaag, zondag dus, verder gereden naar Fletcher Bay. Via 30 km over gravel, haarspeldbocht na haarspeldbocht , én smalle weggetjes, dus gewoon met de billen samen geknepen naast Anne in de auto gezeten. Maar het was de tocht waard! Bij Fletcher Bay aangekomen beiden zoiets van , oh hier kunnen we wel overnachten en zo zie ik dat we links voor een lekke band hebben ...... Shit........ Gelukkig had ik mijn handyman bij me, dus de thuisbrengen eronder en morgen ri Coromandel naar de garage om de band te plakken. Het moet ook vlak daarvoor gebeurd zijn want we hadden niks gemerkt met rijden. Daarna de wandelschoenen aan en ri Pole Bay gewandeld. Dwars door de koeien, het bos en op en neer. Was een leuk tochtje zo na de perikelen. Zometeen lekker aan de pasta en dan wil het wel weer slapen, op de achtergrond het getjilp van vogels en het geruis vd branding