Monte Corona, Jardin de Cactus
7 november 2017 - Tahiche, Spanje
Vandaag is het voor de verandering eens lekker bewolkt, incl een stevige wind. Qua temp gebeurt er niks schokkends, het blijft zo'n 24 gr. We hebben een beetje opstartproblemen en bedenken dat we de cactustuin maar gaan bezoeken. Daar ben je echter niet de hele dag zoet mee, dus lijkt het mij wel leuk om Monte Corona erbij te voegen. Dit is de oudste vulkaan op Lanzarote en met de GR131 zijn we er al langsgelopen. 3000 jr is deze uitgebarsten en is het landschap hier ontstaan. We komen daar ook bij een bodega langs, die wijn, cactuslikeur en geitenkaas maakt. Bovendien is dit er 1 waar de touringcars niet voor de deur staan. Met de auto gaan we ri Yé, een dorpje in het noorden vh eiland. Als we de auto parkeren kunnen we de top van Monte Corona niet eens zien, laaghangende bewolking en deze wordt vlot voort geblazen... dat gaat wat worden, denk ik. Geen trui/vest bij ons en ik heb een hemdje aan. Buiten voelt het gelukkig niet koud aan en we spreken twee wandelaars aan, die net vd berg afkomen. Ik ben wel benieuwd of we boven nog een uitzicht hebben. Ook met dit weer was het de moeite waard zeiden ze. Op pad dus! Het is niet een al te zware klim, dus al vrij vlot zijn we boven. Af en toe wat flarden om je heen, maar je kunt toch nog wel wat zien vd omgeving. Een uitdaging hier is om in de krater af te dalen. Dat gaan we dus ook doen! Een pad vol met kleine losse steentjes, dus het is net alsof je zevenmijlslaarzen aanhebt. Onderweg komen we nog een nlds stel tegen en kletsen hier een tijdje mee. Wij moeten nog een stukje dalen maar dat is de moeite waard. Aparte beleving om middenin een 3000 jr oude krater te staan. En ook helemaal vd buitenwereld afgesloten, geen bereik , niks. Voorzichtig aan dus....
De top/rand zie je meer niet dan wel, door de laaghangende bewolking. Ook begint de wind meer aan te trekken, dat wordt weer op weg naar boven. Dat gaat eigenlijk best wel vlot. Andere wandelaars zijn alweer rechtsomkeer gegaan, zonder goeie schoenen wordt het wel wat pittig. Als we boven zijn , zie ik weer zo'n mooie kuifvogel. Gelukkig nu iets beter op de foto gekregen. We gaan nog bij de bodega langs, hebben twee soorten cactuslikeur geproefd, rood= vd vrucht en groen= vd cactus zelf. Van beide een flesje meegenomen, een lekker stuk geitenkaas en een kurk met El Diablo er op. Op weg naar de auto kwamen we het nldse stel weer tegen, die waren ook heelhuids beneden gekomen.
Vervolgens zijn we naar de cactustuin gereden. En wie treffen we daar? Juist, het nldse stel. Die hadden dus dezelfde planning als ons.
Deze Jardin de Cactus is aangelegd in een groeve waar vroeger vulkaanas werd afgegraven. Een opp van 5000m2, waar heel veel soorten cactussen staan. Prachtige vormen en maten hebben ze hier. Jammer dat er geen info was over hoe oud bepaalde cactussen waren. Sommige stonden in bloei, andere hadden vlijmscherpe stekels, waar je niet graag in zou willen vallen.
De tuin wordt gesierd door een gofiomolen. Gofio is een product wat van geroosterde mais wordt gemaakt. Van dit meel wordt deeg gemaakt en in zoete/ hartige gerechten gebruikt. Helaas is de aanbevolen appeltaart op.
De top/rand zie je meer niet dan wel, door de laaghangende bewolking. Ook begint de wind meer aan te trekken, dat wordt weer op weg naar boven. Dat gaat eigenlijk best wel vlot. Andere wandelaars zijn alweer rechtsomkeer gegaan, zonder goeie schoenen wordt het wel wat pittig. Als we boven zijn , zie ik weer zo'n mooie kuifvogel. Gelukkig nu iets beter op de foto gekregen. We gaan nog bij de bodega langs, hebben twee soorten cactuslikeur geproefd, rood= vd vrucht en groen= vd cactus zelf. Van beide een flesje meegenomen, een lekker stuk geitenkaas en een kurk met El Diablo er op. Op weg naar de auto kwamen we het nldse stel weer tegen, die waren ook heelhuids beneden gekomen.
Vervolgens zijn we naar de cactustuin gereden. En wie treffen we daar? Juist, het nldse stel. Die hadden dus dezelfde planning als ons.
Deze Jardin de Cactus is aangelegd in een groeve waar vroeger vulkaanas werd afgegraven. Een opp van 5000m2, waar heel veel soorten cactussen staan. Prachtige vormen en maten hebben ze hier. Jammer dat er geen info was over hoe oud bepaalde cactussen waren. Sommige stonden in bloei, andere hadden vlijmscherpe stekels, waar je niet graag in zou willen vallen.
De tuin wordt gesierd door een gofiomolen. Gofio is een product wat van geroosterde mais wordt gemaakt. Van dit meel wordt deeg gemaakt en in zoete/ hartige gerechten gebruikt. Helaas is de aanbevolen appeltaart op.
