Terug in de bewoonde wereld

Van 11 tm 15 april zaten wij in Kabalebo resort, aan de Kabaleboŕivier. Dinsdagochtend werden we door de taxi opgehaald en naar vliegveld Zorg en Hoop gebracht, midden in Paramaribo gelegen. Hier moesten we zijn voor onze binnenlandse vlucht naar Kabalebo. Met een heel klein vliegtuigje en nog 11 andere passagiers werden wij daarheen gebracht. Een super mooi gezicht om zo boven het oerwoud te vliegen. Af en toe zag je een smalle bauxietweg onder je lopen, of een rivier zich slingerend een weg banen. Onderweg zagen we diverse regenbuien in de verte hangen en tegelijkertijd mooie regenbogen eronder. En ineens een kabaal, zien we op de voorruit dat we zelf midden in een bui zitten. De turbulentie viel heel erg mee. Onze piloot was nog vrij jong en zag er erg Nederlands uit, totdat hij begon te praten met een heerlijk surinaams accent. Eén van de vele nazaten van de boeroes die naar Groningen zijn gekomen om landbouw te bedrijven. Aangekomen op Kabalebo werden we welkom geheten door Vivian en kregen we een heerlijke vruchtensap. Na het welkomstwoordje konden we gelijk door naar de lunch, overheerlijke saotosoep. Gelijk wat meer kennismaken met de groep en de plannen voor de middag werden besproken. Eerst mocht je mee met een wandeling het oerwoud in en Mitchel, onze gids, vertelde over de heilzame werking van inheemse planten en bomen. Erg leerzaam en leuk om te ervaren. Daarna vertrokken we in een korjaal, een uitgeholde en wijder gemaakte boomstam met bootsman Curly, ri een sula (stroomversnelling) waar we konden zwemmen. Aangezien het op weg daar naartoe al flink begon te plensen waren er maar weinig gegadigden om het water in te gaan. Aangezien de grote regentijd nog moet beginnen was de sula ook niet erg groot. Als verzopen katten kwamen we weer terug bij het resort en eerstvmaar eens heerlijk onder een warme douche opwarmen. Daarna met zijn allen gegeten, heerlijke rijst, met kip, botervis, zalige groenten en salades en als toetje overheerlijke papaya. Al het eten en drinken en aanverwante zaken wat je zoal nodig hebt moet allemaal met een vliegtuigje vervoerd worden. Rondom in de tuin staan veel vruchtenbomen en ze hebben een kleine moestuin, maar veel zaken moeten toch uit de stad komen. s Avonds nog gezellig gezeten met een aantal en daarna heerlijk geslapen.
Woensdag gingen we na een heerlijk ontbijt eerst met de korjaal naar de andere kant vd rivier, waar we een wandeltochtje van een km of 8 gingen doen. Niet iedereen ging mee, dus we kregen Mitchel weer mee als gids en Terrence. Mr Medong was dit keer onze bootsman. De wandeltocht was goed te doen voor iedereen, behalve op een bepaalde plek was het meer zwamp dan bush, dus daar kon je niet langs zonder natte voeten te krijgen, maar ook dat is wel weer een uitdaging om de schade zoveel mogelijk te beperken. Opeens blijft Mitchel staan en wijst naar grond, daar zit een giftige kikker zet hij. Na veel moeite zagen wij de kikker ook, echt vrij klein en dat zien zij gewoon tijdens het wandelen zitten. Verder hebben we geen wild gespot in de bush, behalve voetsporen van een tapir, maar daar zat een halve dag tussen.....
Na de wandeling verder met de korjaal stroomopwaarts, ze roepen de bootsmannen weer op dmv de telefoonboom. Deze bomen zijn redelijk mooi gevormd, de wortels lopen in een soortemet teenvorm rondom de boom, boven de grond en door hier op te slaan komt er een hele mooie klank uit voort. In het oerwoud draagt dit heel ver.
Tijdens de boottocht hebben we diverse arakoppeltjes gespot, ijsvogeltjes, witte reigers en aasgieren. Tevens zagen we regelmatig een hele mooie blauwe vlinder, maar die liet zich heel moeilijk vastleggen op de foto. Bij Sandkreek gingen we uit de boot voor de lunch en we zitten/ staan allemaal net te eten of het begint weer flink te regenen. Gelukkig wel wat mogelijkheden om te schuilen, het voordeel vd tropische buitjes is dat ze meestal hevig en kort duren, dus even later kon er gezwommen worden. Ik ben een schijterd in open water, vooral als er piranhas kunnen zwemmen, dus had mijn badpak niet meegenomen, maar het zag er wel heel verleidelijk uit. Dus hup, korte broek uit en het water in, wat was dat lekker zeg. Met die zon droog je zo weer op, dus de wettshirt contest duurde niet al te lang. Daarna langzaamaan weer terugvaren naar Kabalebo en terug zagen we weer mooie ara's en nu konden we ze wat beter op de foto zetten. Rond een uur of half 4 waren we weer terug en wij zaten heerlijk voor onze kamer toen ik een leuk vogeltje op wat kokosnoten zag zitten. Ik vraag de buurman wat voor vogeltje dat is, blijkt het een kolibrie te zijn. Hij is een goede hobbyfotograaf en haalt gelijk zijn camera met superlens op. Zo hebben we mooi wat plaatjes zitten schieten, want het bleek een mooie compositie te zijn. Begin daar steeds meer oog voor te krijgen hihi.Daarna wat foto's van zijn reizen kunnen bekijken, wow wat een mooie dingen zijn er toch op de wereld. En wat goed als je op het juiste moment de foto kunt maken. sAvonds weer heerlijk gegeten en daarna weer gezellig met elkaar nagezeten. Niet te laat naar bed want donderdag gaan we met zijn zessen naar Misty Mountain, een wandeling van zo'n 3 uur heen en 3 uur terug. De top van deze berg ligt zo op de 450 mtr en schijnt redelijk steil omhoog te gaan. Na een stevig ontbijt moeten we minimaal 2 ltr water, onze lunch en fotocamera pakken en gaan we op pad. Voordat we allemaal in de boot zitten ziet Anne een kleine schildpad zwemmen, dus iedereen is direct paraat met camera om dit vast te leggen. Daarna gaan we weer naar de overkant. Het eerste stuk is hetzelfde als gisteren dus we mogen gelijk op pad met natte voeten. Daarna stijgen we gelijk al behoorlijk en ik merk dat ik behoorlijk last vd hoge luchtvochtigheid heb. Jeroen zou wel zeggen, even een slokje water of een foto nemen zeker? Ook was ik zoals gewoonlijk, te snel van start gegaan, dus rustig aan naar boven verder en regelmatig even een kleine pauze en dat gaat een stuk beter. De top vd berg is ook helemaal begroeid dus we hebben niet veel mooie vergezichten, ook omdat het vaak mistig is rondom, vandaar Misty Mountain. Maar we zien op een gegegevn moment wel onze lodge liggen. Op de top drinken we even wat en dalen dan af naar de Charleyfall, hier gaan we lunchen en even onder de waterval staan. Aangezien ik toch al geen droge draad meer aan mijn lijf had door het vele zweten ga ik weer in mijn tshirt zwemmen, zo werkt dit later ook nog lekker verkoelend door. Daarna gaan we op, pad om het laatste stuk te overbruggen. Onderweg nog een paar slingerapen gezien, die ons wat leken tevolgen en ook nog og een paar doodskopaapjes , maar die zaten heel hoog in de boom en vliegensvlug. Bijna bij de boot ziet Kyron, onze gids, nog een slangetje in het bamboe zitten op zo'n 1,5 mtr afstand. Wat een ogen hebben die gidsen zeg. Zelfs dan kost het ons nog moeite om ze te spotten. Ook op dit tripje werden we regelmatig gespot door een mooie blauwe vlinder. Uiteindelijk hem redelijk op de foto gekregen. Bij de lodge stond eennkoud Parbobiertje op ons te wachten, met een heerlijke snack. Daarna even heerlijk gezwommen in het zwembadje en na wederomeen goede maaltijd lekker gaan slapen.
Vrijdag zijn we eerst gaan kayakken en daarna naar de Moi moi falls geweest. Ook dit was weer een enerverende dag. Het kayakken was heerlijk, met de boot stroomopwaarts gebracht en daarna terug naar Kabalebo gepeddeld. Hier gewacht op de anderen en daarna naar de falls gegaan. Dit keer niet gezwommen, ik was nog zeiknat vh kayakken, maar wat mooie foto's vd waterval gemaakt. Daar gelunched en weer terug ri resort. Onderweg nog het hol van een vogelspin bezocht, hij was nog thuis ook, brrrr wat een grote spinnen zeg. Onze bootsman, Curly, ziet en hoort het niet allemaal meer zo goed, dus als je dan wild spot vereist dit wel adequate reactie vd bootsman... niet echt dus, daardoor misten we een mooie kaaiman. Maar gelukkig hebben we wel heel wat mooie foto's kunnen maken van een rode ara in zijn hol en een toekan in zijn hol. Schitterend, zo mooi in hun eigen leefomgeving. Bij het resort weer heerlijk gezwommen en nog wat foto's vd kolibri gemaakt. Zo' n mooi beestje.
Zaterdag zijn we vroeg bij de riviercgaan zitten om te kijken en luisteren hoe het oerwoud ontwaakt. Zo lekker, in de verte hoorde je het gebrul vd brulapen en langzamerhand werden er steeds meer vogels wakker. Kyron kwam nog even met zijn hengel en wat GFTafval om op piranha's te gaan vissen en zie daar, ook nog een echte levende piranha gespot. Zijn best nog wel grote vissen, en die bek, brrrrr. Na het ontbijt moesten we tas inpakken en langzamerhand klaarmaken voor de terugvlucht. Helaas, het zit er weer op, maar wat een prachtervaring. Na een vlotte vlucht kwamen we weer heelhuids aan op Zorg en Hoop en daar stond onze taxichauffeur al klaar om ons naar ons nieuwe onderdak te brengen. Het was wel even omschakelen vd rust op Kabalebo naar de stad. Nu zitten we in een redelijke villawijk en huren de benedenwoning. Helaas wel wat verder vd stad, maar hier is het ook erg rustig verder. Vandaag (zondag) lopend naar 't Vat gegaan, zo'n 4 km en daar heerlijk gelunched en daarna op zoek gegaan naar fietsen voor de rest van ons verblijf. Anne ligt lekker te chillen in de hangmat en ik heb het verslag bijgewerkt. Foto's komen nog, maar dat wil niet zo vlot via mijn tablet, dus mss voeg ik die er thuis wel bij. Tot zover vanuit een zonnig en erg benauwd Paramaribo!