vervolg dagje fietsen

Fort Nieuw Amsterdam ligt op een strategisch punt. Rechts komt de Commewijne rivier langs en links voegt de Surinamerivier zich hierbij om gezamenlijk de Atlantische Oceaan in te stromen. Bij de monding met de Atlantische Oceaan kun je ook prima dolfijnen spotten, maar dat bewaren we voor na de jungle. Fort Nieuw Amsterdam werd aangelegd rond 1740 omdat de plantages van Commewijne dienden te worden beschermd. Rond 1800 werd het fort aangevallen en zonder problemen overgeleverd aan de Engelsen. Van 1873 tot 1980 is het fort een zwaarbewaakte gevangenid geweest en sindsdien doet het dienst als openluchtmuseum. Het kruithuis is gerestaureerd, het koetshuis staan diverse voertuigen jn voor het vervoer van suiker, koffie, maar ook lijkwagens van diverse culturen. Tevens een oude brandweerkar, gaaf om te zien. In de gevangenis werd een tentoonstelling opgesteld over het slavernijverleden, maar deze was nog under constuction. Na een bakje koffie weer op de fiets gestapt ri plantage Marienburg. Onderweg in een eethuisje heerlijk geluncht, rijst met pom en kip. Verrukkelijk, ik heb al mijn vingers nog.... In Marienburg worden we bij aankomst al opgewacht door een mooi oud menneke. Of we de plantage willen zien (althans wat er nog van over is). Deze meneer heeft zijn hele leven er gewerkt en vertelt op gepassioneerde toon over het verval van de plantage. Hier werd suiker geproduceerd en later ook borgoe(rum). Sinds 1986 is de productie hier stopgezet en heeft de overheid de fabriek gestript (volgens dhr). Alle suikerrietvelden zijn overwoekerd en de restanten vd fabrieken idem . Er werkten overwegend Javaanse en Hindoestaanse contractarbeiders, die in 1902 in opstand kwamen ivm lage lonen. Na de crisisjaren en de oorlogsperiode kwam er nog een kleine opleving door de start van borgoeproductie. Door uitbuiting en roofbouw kon nog een beetje winst worden gemaakt. In 1974 was het bedrijf bijna failliet en is toen symbolisch voor 1 gulden aan de surinaamse regering verkocht. Je kon merken dat dit allemaal nog hoog zat bij het menneke. Zijn liefde voor de plantage kon hij zo mooi als gids nog voortzetten.
Vervolgens zijn wij weer op de fiets gestapt en uiteindelijk gekozen om de rivier de Commewijne nog even over te steken voor een bezoek aan plantage Frederiksdorp. Helaas, zonde, want deze plantage was opgeknapt en omgebouwd tot resort met als enig doel, geld verdienen. Beetje jammer, wel konden we de celblokken nog herkennen, maar verder waren het allemaal vakantiehuisjes geworden. De dokterspost was omgebouwd tot woonhuis vd eigenaar, de politiepost met gevangenis tot opslagruimtes en receptie en de ambtswoningen vd poltie ambtenaren zijn nu appartementen. Dat deel was mooi. Op Frederiksdorp werd vroeger koffie verbouwd. Hier even genoten van een frisdrank en vervolgens verder gefietst naar plantage Johan en Margaretha ( 3 min fietsen verderop) via een smal paadje, de communicatie, dit verbond de diversecplantages onderling. Vanwege de tijd moeten we weer terug naar de overkant, anders kunnen we de rivier niet meer over. We fietsen terug naar Meerzorg, waar we de boot pakken naar de Platte Brug, een opstapplaats in het centrum van Paramaribo, aan de Waterkant. Kortom een heerlijke dag, veel gezien en gehoord, lekker roodverbrand thuisgekomen. S avonds nog even een heerlijke rotimaaltijd opgehaald. Wat kan het leven toch mooi en eenvoudig zijn.